Uiteindelijk ontkomt geen levend wezen op deze aarde aan de dood. Zo ook onze dieren niet. Waar bij de mens euthanasie steeds minder in de taboe-sfeer komt, is dit bij onze dieren, volgens mij, nooit een taboe geweest.
Het helpen met doodgaan op het moment dat het lijden te groot wordt, is algemeen geaccepteerd. Hoewel het moment dat we de beslissing moeten nemen om een dier te laten euthanaseren meestal een erg moeilijke is. Want wanneer is het juiste moment? Vragen die je aan jezelf kunt stellen om dit moment te bepalen zijn, is mijn dier nog blij, is de eventuele pijn of het ongemak nog met pijnstilling/medicijnen/kruiden te verlichten, eet en drinkt het dier nog. De antwoorden hierop kunnen het juiste moment van euthanasie bepalen, het advies van de dierenarts kan hier een waardevolle aanvulling op zijn.
Op het moment dat euthanasie aan de orde is, hebben we vaak nog niet nagedacht, waar en hoe we dit willen. Toch is het beter om, hoe vervelend dit onderwerp ook is, hier vooraf als gezin met elkaar over te praten. Willen we de euthanasie thuis laten plaatsvinden of juist niet, wil iedereen hierbij aanwezig zijn. Wat willen we na het overlijden van ons geliefde dier, laten we het bij thuis-euthanasie meenemen door de dierenarts of juist niet. Begraven we het dier in de tuin of op een dierenbegraafplaats. Wanneer we het laten cremeren, laten we het ophalen of brengen we het zelf naar het crematorium. Wordt het individueel of met meerdere gecremeerd. Willen we een aandenken in de vorm van een poot afdruk, een plukje haar of de as in een urn. Brengen we het dier zelf tot aan de oven of nemen we eerder afscheid. Wachten we tot de crematie voltooid is of gaan we naar huis en laten we de as opsturen. Laten we het overleden dier ophalen voor destructie of stellen we het dier beschikbaar voor de wetenschap.
Er zijn heel veel mogelijkheden en het is fijn dat je als gezin in grote lijnen weet wat je op het moment van euthanasie en overlijden wilt. Het is iets wat je niet over kunt doen en als hier goed over nagedacht is, zal dit het rouwproces makkelijker maken. Betrek de kinderen bij dit proces, vertel ze dat als het lijden/de pijn voor het dier te groot wordt, het dier geholpen gaat worden met doodgaan. Gebruik hier niet het woord ‘inslapen’, kinderen kunnen dit heel letterlijk nemen en angst ontwikkelen om te gaan slapen. Denk ook aan de achterblijvende dieren, zorg ervoor dat ze afscheid kunnen nemen. Dieren reageren net als kinderen heel verschillend op een overleden dier. De een wil er niets mee te maken hebben, terwijl de ander tegen het overleden dier aan gaat liggen. Alles is goed, laat het dier maar ook een kind hierin vrij, maar zorg wel voor deze mogelijkheid. Zodat voorkomen kan worden dat het achtergebleven dier het overleden dier blijft zoeken.
Houdt er rekening mee dat wanneer je samen met het gezin hebt bepaald hoe de euthanasie er uit gaat zien en wat hierna gaat gebeuren, dit door omstandigheden kan veranderen. Bijvoorbeeld; De beslissing om het dier thuis te laten euthanaseren niet kan door drukte op de dierenartspraktijk en je dan wellicht moet besluiten om alsnog de euthanasie op de praktijk plaats te laten vinden. Bespreek ook dit binnen het gezin.
Er zijn verschillende boekjes die je kunnen helpen met dillema’s rondom dit onderwerp, hieronder twee voorbeelden