Bij Parel was het wederom liefde op het eerste gezicht, ze had nog niet eens 
adem gehaald. Parel blijft waarschijnlijk bij ons wonen. Voor Juweel zoek ik lieve mensen. Juweel is een heel lief en avontuurlijk hondje.
30 september 2007 Parel wordt steeds brutaler, naast het plagen van haar zus, is het ook heel leuk om Loempia en de kippen te plagen. Dat is heel vermakelijk om naar te kijken, want Loempia en de kippen weten wel raad met haar gedrag. Juweel is op dat punt liever, ze komt wel voor zichzelf op als ze op haar kop gezeten wordt door haar zus, maar plaagt niet. Ze luistert beter dan Parel en vindt het heerlijk om te knuffelen. Het is heerlijk om naar ze te kijken als ze met elkaar of met de andere honden spelen.
2 okt. Vandaag zijn we heerlijk naar het bos geweest. Hetty en Pinky zijn terug van vakantie en we hebben de wandeling gezellig met hun gewandeld. Het is elke dag weer een feest om Parel en Juweel mee naar het bos te hebben. Parel kan zo blij zijn met een ontmoeting van een vreemde of minder vreemde hond, dat ze van blijdschap met vier pootjes tegelijk van de grond komt. Juweel vindt het één groot avontuur en kan niet wachten tot ze bij de volgende boom, tak of blad is, om te ruiken en te kijken wat dat nu weer voor moois is.
6 okt. Parel is vandaag mee geweest op verjaardagsvisite. Ze was niet de enige baby, want mijn zus was er met Mick van 5 weken. Baby’s doen het goed op dit soort evenementen, dus ze hadden aan aandacht geen gebrek. Het is leuk om te zien, dat veel mensen bij elkaar in een huis eerst even wennen is, maar al snel heel gewoon is. Het was een leerzame dag voor Parel.
13 okt. Het stukje tekst aan het begin van het dagboek heb ik net aangepast. Ik vind Juweel nog steeds een avontuurlijk hondje, maar pittig is niet meer het juiste woord. Ze kan nog steeds van zich afbijten, dat moet ook wel met Parel als zus. Maar ze is de laatste week erg veranderd, ze is zekerder en zelfstandiger geworden. En zoals ik al eerder schreef, luistert Juweel heel goed.
Donderdag waren Bloem, Parel en Juweel mee, Jip van school halen. Ik wilde Parel en Juweel samen meenemen. Dat gaat prima ze lopen over het algemeen goed mee, en ik kan voorkomen dat de riemen een grote knoop vormen. Bloem was zo enthousiast dat ik zonder verder na te denken, haar ook in de auto zette. Bij school aangekomen realiseerde ik me pas dat het misschien niet zo handig was, om drie honden aan de riem mee te nemen. Maar goed om één hond in de auto te laten zitten zag ik niet zitten.
Dus daar gingen we het drukke schoolplein op. We waren een hele bezienswaardigheid, maar wel één om door een ringetje te halen. We moesten nog even wachten, en om de tijd te doden, vonden de meiden het een goed idee om lekker met elkaar te gaan spelen. Succes verzekerd.
Vandaag waren we naar mijn ouders Madelief, Parel en Juweel waren mee. ’s Middags was ik naar het bos geweest met het hele stel. De sfeer was daardoor wat tam, er werd voornamelijk geslapen. Maar goed er moet toch af en toe gespeeld worden, en natuurlijk gegeten. En na het eten moet je vooral als pup zijnde naar buiten. Dat is bij mijn ouders geen probleem in de tuin is wel een plekje te vinden waar je even iets kan doen. Maar in diezelfde tuin is ook een vijver, en een gewaarschuwde hond telt voor tien. Maar als je pup bent moet je nog veel leren en zo ook Parel. Ik was net op tijd of net te laat want kopje onder is ze wel geweest maar ik kon voorkomen dat ze een nat pak haalde. Ach met vallen en opstaan worden ze groot.
26 okt. “Wasdag”, Parel haar gezicht, voeten, staart en buik waren al geschoren. Wat overigens niet zonder slag of stoot was verlopen. Sommige pups werken bepaald niet mee, dat maakt het niet gemakkelijker. Maar al doende leert men, en “men” slaat in dit geval op Parel. De verzorging van haar oren stond naast wassen en föhnen op het programma. Het uitplukken van haar oren ging bijna zonder probleem, ze leert het al. Wassen en föhnen is meestal geen probleem, dit geldt ook voor Parel. Heerlijk zo een schone hondenbaby. Nu de beurt aan Juweel, en ik kan verklappen dat ik eigenlijk geen zin had om haar te scheren. De laatste keer had ze het hele dorp bij elkaar gegild. Dus niet echt een leuk vooruitzicht. Maar de aanhouder wint, en ik had blijkbaar gewonnen. Wat een verademing, in vergelijking met de laatste keer. Zelfs het uitplukken van Juweel haar oren ging zonder probleem. Aan het eind van de morgen konden ze heerlijk fris mee om Jip van school te halen.
3 nov. In het weekend gaan we meestal niet naar het bos. Ik vind het vaak te druk, en er zijn meer niet sociale honden. Als we toch gaan, gaan we vroeg. Maar vandaag zijn we niet geweest. Parel en Juweel leven zich uit in de tuin, vergezelt door Madelief. Er flitsen elke keer drie hondjes langs, het werkt aanstekelijk al die vrolijkheid. En al snel is het binnen net zo gezellig als buiten. Uiteindelijk keert de rust terug, het is dan ook de hoogste tijd voor een middagslaapje. Na al deze rust is het weer tijd om flink te ravotten.
Gisteren zijn we wel naar het bos geweest. De twee kleine meiden liepen lekker los, af en toe liepen ze gezellig met iemand anders mee. Maar over het algemeen houden ze ons goed in de gaten. Ze vinden de meeste honden erg vermakelijk, maar bij sommige honden hebben ze echt hun bedenkingen. De ontmoeting met een engelse buldog bijvoorbeeld. Het geknor en gesnuif zorgt ervoor dat ze op gepaste afstand passeren. Na de wandeling mochten de dames mee op visite, daar hebben ze heerlijk geslapen.
6 nov. Je weet dat het onvermijdelijke staat te gebeuren. Maar op “het moment” weet je weer dat je je nooit goed kunt voorbereiden op afscheid nemen. Juweel woont nu bij Ada en haar man en Juweels oud tante Siska. Het is het perfecte plekje dat ik voor haar heb gewenst. Toch moest ik een paar keer meer slikken dan ik had verwacht. Ik wens Ada en haar man heel veel geluk en plezier met hun nieuwe huisgenootje.
7 nov. Ik kreeg vanmorgen vroeg een telefoontje van Ada. Juweel had goed gegeten, heerlijk gespeeld met Siska en fantastisch geslapen. Zo goed zelfs dat ze vanmorgen niet uit haar bed wilde komen. Met andere woorden Juweel is thuis.
12 nov. De titel is aangepast, het begin van een nieuw hoofdstuk. Met Jodie (Juweel) gaat het goed.
Ik had Parel beter Pavlov kunnen noemen, als je naar Parel kijkt verschijnt er als vanzelf een glimlach op je gezicht. Of ze nu naar je toekomt, of voor je staat, of ze nu iets stouts heeft gedaan, of als ze gewoon blij is. Dit hondje heeft iets betoverends, iets clownesks. Ze heeft het sinds Jodie verhuisd is heel druk. Alle hondjes zijn van mening dat “een dag niet gespeeld met Parel, een dag niet geleefd is”. Het is heerlijk om naar te kijken. Vandaag kreeg ze het zelfs voor elkaar om in het bos haar overgrootmoeder Raven vol joligheid achter haar aan te laten rennen.
17 nov. Parel is sinds twee weken aan het wisselen, het was voor die tijd al een knager. Maar nu is menig knaagdier jaloers op haar activiteiten. Speelgoed, mijn klompen, Madelief haar hondenkleding zijn in het bezit van gaatjes, flarden of scheuren. Tot nu toe geen ernstige zaken, maar ik loop de hele dag angstvallig iedereen erop te wijzen geen schoenen, speelgoed (wat niet van de honneponnen is) en dergelijke te laten slingeren. Maar regelmatig red ik schoenen, knuffels en wel dan niet belangrijke papieren van een vreemd soortige perforatie. Parel groeit tijdens het wisselen niet zo snel meer, na het wisselen krijgt ze nog een groeispurt.
27 nov. De tijd vliegt het is 10 dagen geleden dat ik iets geschreven heb over de dol dwazen gebeurtenissen van Parel. Met Parel gaat het fantastisch. Ze ligt, zit, staat, op dit moment, tot mijn ongenoegen, één van Jips houten klomp op te kluiven. Ik maak buitengewoon weinig indruk wanneer ik haar duidelijk maak dat dit niet is wat ik wil. Parel besluit een speeltje te pakken en daarna stoïcijns aan de andere klomp te beginnen.
A.s. zondag is de poedelclubmatch en als alles volgens plan loopt, neem ik Parel mee. Ik heb haar niet ingeschreven, maar voor de broodnodige socialisatie lijkt het me een goed voornemen. Want wat ik op dit moment met Bloem doormaak is hopelijk iets eenmaligs. Zaterdag jl. was de Winner, ik dacht dat Bloem er zin in had. Ze was blij en ontspannen, maar dat was maar van korte duur. Het lijkt erop dat ze iets naars ontwikkelt heeft tegen mannen “angst”. Haar eerste show ging perfect, maar sinds de Winner vorige jaar en daarna Leiden en nu wederom de Winner is het net een blad aan een boom. Het ene moment heeft ze plezier voor 10 en het volgende moment is ze nergens meer. Het wordt tijd om onder ogen te zien, dat ik onmogelijk kan verwachten dat ze zonder behoorlijke training doet wat ik van haar verwacht. Van de poedelclubmatch verwacht ik niets, ik beschouw het maar als het begin van een intensieve trainingsperiode. De Winner was ondanks de teleurstelling een geweldige dag. Het is altijd weer heerlijk om ongegeneerd een hele dag over honden te praten, stands te bezoeken en oude vrienden en bekende te ontmoeten.
6 dec. Sint zit weer in de boot richting Spanje. En om ons heen wordt het kerst, voor mij nog niet. Eerst heel even niets, ik vind twee weken een kerstboom in huis precies goed. Het wordt tijd om me druk te maken over de kerstkaart van dit jaar. Aan het eind van de zomer spookt er door mijn hoofd dat ik dit jaar op tijd mijn idee uit moet voeren. Helaas is het dit jaar wederom niet gelukt. Het idee zit in mijn hoofd, en dit weekend moet ik het uitvoeren.
Afgelopen zondag was de Poedelclubmatch. Raven, Rozijn, Bloem en Parel waren mee. Ik had alleen Bloem ingeschreven. Het gaat iets beter met Bloem. Mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar. Je raadt het al veel energie in het trainen van de hondjes steken.
18 dec. Kerst nadert, de kerstkaart is klaar om opgestuurd te worden. Terwijl ik dit stukje schrijf, doet Parel verwoede pogingen om op schoot te klimmen. Als dit gelukt is, kijkt ze aandachtig naar het scherm. Dan vindt ze dat het tijd is om naar buiten te gaan. Dat het vriest dat het kraakt deert haar totaal niet. Even plassen en een frisse neus halen.
22 dec. Het is bijna kerst. Jip en ik hebben de kerstboom vorige weekend opgetuigd. Hij staat nu een week. In die week heeft Parel verwoede pogingen gedaan om de kerstboom weer leeg te halen.
2 jan. Een geweldig nieuw jaar wens ik jullie toe. De kerstboom heeft zijn taak volbracht, wat niet te danken is aan de hondjes, hij staat voor de deur om opgehaald te worden. Vooral Parel kon de verleiding niet weerstaan, om zo niet dagelijks een poging te wagen of de kerstversiering niet een goed alternatief van een lekker bot was. Ik heb volgens mij alles gered wat gered moest worden, al kwamen bepaalde versieringen wel steeds iets hoger in de boom te hangen.
Parel heeft vandaag haar laatste kiesje gewisseld, nog niet al haar kiezen zijn helemaal door, maar het eind komt in zicht. Misschien dat ze binnenkort de tafel- en stoelpoten weer met rust laat. Vandaag is Parel samen met mij, Luna en Jip op visite geweest. De hondjes kregen een heerlijke kluif, die Luna in een heel korte tijd soldaat had gemaakt, maar waar Parel heerlijk van lag te genieten. Totaal ontspannen, liggend op haar rug, lag ze te kluiven. Het blijft een geweldig hondje.
30 jan. De maand is voorbij gevlogen. Parel is inmiddels 6 maanden, en zo goed als uitgegroeid. Althans in de hoogte. Ik heb een poging gedaan om haar te meten, 32 cm, maar als ze iets anders staat, komt er een cm bij of er gaat er juist een vanaf. De manier is behoorlijk primitief en dus alles behalve betrouwbaar. Parel is geen “Toy” en ook geen “Middenslag”, en ze is ook geen randgeval. Ach, een cm meer of minder maakt dus niet uit. Parel is in de pubertijd beland, wat af en toe tot hilarische taferelen leidt. Omdat ik absoluut niet weet, waarom er heel hard geblaft moet worden. Ik weet het gewoon negeren, ware het niet dat ik nieuwsgierig ben naar wat deze ophef heeft veroorzaakt. Soms is de oorzaak niet te achterhalen en sta ik gewoon mijn tijd te verdoen. Of het bekende verhaal van die ene boom die er toch echt al die tijd al heeft gestaan. Parel heeft een blessure aan haar schouder, ze kan dus op dit moment niet mee naar de duinen en het bos. Tot haar en mijn spijt, omdat ze rustig aan moet doen, wat een bijzondere moeilijke opgave is. Opsluiten is voor mij geen optie, net als haar gescheiden houden van de andere hondjes. We doen ons best.
19 febr. Vandaag met Parel naar de dierenarts geweest. “Rust houden” zijn geen toverwoorden voor Parel. Haar linkerschouder is nog steeds gevoelig, maar dat is voor Parel geen reden om het rustiger aan te doen. Ze racet er op los. Er is een röntgenfoto van haar linkerschouder gemaakt. De foto wordt opgestuurd naar een radioloog, want wat je nu precies wel of niet moet zien bij een jonge hond van 7 maanden vereist een specialisme. Ik zal dus geduld moeten hebben. De kop en de kom van het schoudergewicht zagen er gelukkig goed uit.
12 maart Eindelijk duidelijkheid over wat er nu precies te zien was op de röntgenfoto die gemaakt is van Parel haar schouder. Er is verkalking opgetreden in de aanhechting bicepspees bij het schouderblad, dit heeft heel veel tijd nodig om te genezen. Vandaag heb ik contact gezocht met May Römer-Bartels dierenfysiotherapeut, in de hoop dat zij de genezing kan bespoedigen. Omdat Parel nog zo jong is kan May een apparaat wat ze bij dit soort gevallen gebruikt, niet gebruiken. Parel moet maandag 17 maart op consult komen, en aan de hand van dat bezoek wordt een behandelplan uitgedokterd. We zijn er nog niet maar er wordt nu wel aan gewerkt.
Zondag is de tentoonstelling in Leiden ik had Parel ook ingeschreven. Ik neem haar mee maar ik breng Parel niet uit. Het gaat op dit moment wel beter, maar showen heeft niets met rust te maken. Het is jammer maar het is niet anders.
27 maart.
Er is veel gebeurd de afgelopen weken. Zondag 15 maart was de show in Leiden. Zoals de bedoeling had ik drie honden mee. Parel meldde ik netjes af op het moment dat ik het ringnummer van Bloem in ontvangst nam. De ringmeester vond het jammer en zonde dat Parel niet geshowd werd. Ze wist me ervan te overtuigen om Parel wel uit te brengen, zij zou de keurmeester inlichten en ervoor zorgen dat Parel maar een klein stukje hoefde te lopen. Dus werd Parel wel geshowd, en hoefde ze zoals afgesproken maar een klein stukje te lopen. Voor Parel een goede ervaring met het hoogste resultaat. Zoals in de inhoud te zien is heeft de ringtraining zijn vruchten al afgeworpen. Het was een erg leuke dag met goede resultaten. De afspraak met May Römer-Bartels was een verademing geen haastige spoed klus. Maar een grondig en zorgvuldig onderzoek, op papier en op Parel. May zag geen afwijking tijdens het lopen, iets wat ik sinds een halve week ook niet meer zag. De pees was nog pijnlijk en de behandeling bestaat uit massage en voorzichtige rek oefeningen. Daarnaast moet Parel in beweging blijven, maar dat is het probleem nooit geweest, ze mag de pees niet forceren. Een wandeling in het bos zit er nog niet in. Maandag 31 maart gaan we voor controle, als er geen verbetering is opgetreden wordt de behandeling aangepast.
30 apr. Maandag 21 april ben ik met Parel naar May Römer-Bartels geweest. Parel vindt de bezoekjes aan May reuze gezellig. Parels gangwerk vertoont ook dit keer geen onregelmatigheden, maar ze vindt het strekken van haar schouder niet geweldig. Een beetje teleurgesteld spreek ik met May af dat ik over een maand of twee nog een keer langs kom, in de hoop dat dan het strekken van de schouder zonder problemen verloopt. 27 mei. Volgende maand heb ik Parel en Bloem ingeschreven voor Hulten en Uden twee “outdoor shows”. Ik heb daar erg veel zin in. Ik ben erg benieuwd wat de meiden daarvan vinden, lekker buiten. Ik moet nog wel een tentje regelen, want dat is zowel bij zonneschijn als regen onontbeerlijk. Parel gaat weer mee naar het bos, maar ze loopt toch nog geregeld aan de lijn. Want net als haar moeder Bloem lift ze graag mee aan een staart, en omdat ze toch heel wat oefening heeft gemist, vind ik dat geen goed idee. Bloem vliegt namelijk achter Hazel en Luna aan en als ze het even niet bij kan benen grijpt ze een staart binnen bek bereik en lift tot ongenoegen van de grote dames een stukje mee. Dat de take-off en landing niet altijd zachtzinnig verlopen is voor Bloem geen probleem. Zij is heel handig en lenig. Het wordt hoogtijd om dat een keer te filmen, want het is beslist spectaculair om te zien. Parel is een rustige maar wel luidruchtige puber. Ze is en blijft een pretletter, een heerlijk hondje.
