11 mei 2010. Parel en Sunny hebben maandag 3 mei een dochter gekregen. Haar naam is: “Ravenzwarte Zwaan van het Eendenwater”, roepnaam “Zwaan”. Zwaans geboortegewicht was 185 gram. Met Parel en Zwaan gaat het fantastisch. Vanmorgen woog Zwaan 400 gram, ze is net zo lang als dat ze breed is.
17 mei. Zwaan is vandaag twee weken oud. Een schattig poedelmeisje.
18 mei. Zwaan is voor het eerst ontwormd. Het ontwormingsmiddel ziet er mooi roze uit en ruikt heerlijk zoet. Wat wil een meisje nog meer. Dit meisje wil moedermelk, want in vergelijking met moedermelk is het niet te pruimen. Het gezichtje van Zwaan spreekt boekdelen. Maar wat moet dat moet. Om het goed te doen, moeten alle andere hondjes ook ontwormt. Dat gebeurt dus, behalve Bloem, dit i.v.m. een mogelijke zwangerschap.
22 mei. De oogjes van Zwaan zijn helemaal open.
24 mei. Parel en Zwaan hebben een ruimer verblijf betrokken, “een schatkist”, iets meer ruimte en veel meer licht. De kraamkamer heeft zijn dienst bewezen en met een beetje geluk is hij over ongeveer 5 weken weer in gebruik. Ik heb Zwaan vandaag voor het eerst met Parel zien spelen. Zooooo, schattig! Er is vandaag nog meer veranderd. Zwaan heeft vandaag voor het eerst geweekte brokjes gehad, jammie. Ze had wel een beetje buikpijn, wat is een reuze pleegmoeder als Hazel dan heerlijk. Probleem zo opgelost. Morgen eerst maar tartaar kopen, en dan één voeding brokjes en de rest vlees.
25 mei. Ik heb heerlijk met Zwaan gespeeld op de bank, wat een poppetje. Ik hoop dat alles zo goed blijft gaan als dat het nu gaat, want ik ben hopeloos verliefd op dit hondje.
Zwaan vindt het vlees heerlijk, en dan vallen de geweekte brokjes wel erg tegen. ‘Honger maakt rauwe bonen zoet’, Zwaan is een “echte van het Eendenwater” en die hebben altijd honger. Met gepaste tegenzin eet ze haar maaltijd. Na de maaltijd en net voor Jips bedtijd was er nog even tijd om te knuffelen. Jip past samen met Zwaan in de “schatkist”.
2 juni. Van een hulpeloos pupje, is Zwaan veranderd in een ondeugend hondenmeisje. Een kleine week geleden was lopen nog een enorme beproeving. Nu is het de beproeving om er achter te komen wie wel en wie niet met je wilt spelen. Bijna iedereen is wel te porren voor een spelletje op zijn tijd. Behalve Bloem, bij Bloem gieren de zwangerschapshormonen door haar lijf, en om daarmee om te gaan is voor Bloem haar eigen beproeving. Dan kan een hondenbaby, ook al is het je eigen kleinkind, je gestolen worden. Zwaan weet nu dat Bloem niet voor de poes is, toch kan ze het niet laten om haar nukkige oma af en toe te plagen. Dit moet ze dan bezuren met een pijnlijke les.
Zwaan haar vacht groeit gestaagd, met als nadeel, dat wanneer Parel niet in de buurt is om Zwaan netjes “toilet” te maken, het een zooitje wordt. Het andere nadeel is dat het haar onder haar voetjes ervoor zorgt dat als ze op de tegels terecht komt, ze “Bambi op het ijs ” lijkt. Eerst had ik het plan opgevat om alleen de probleempjes op te lossen, maar ik werd nieuwsgierig. Zwaan haar gezichtje, voetjes en staart aanzetje zijn geschoren. Als je ook nieuwsgierig bent naar hoe Zwaan vanaf nu door het leven wandelt, dan kan je een kijkje nemen in het fotoalbum. Morgen wordt Zwaan voor de tweede keer ontwormd, iets later dan gepland. De andere hondjes moeten er ook weer aan geloven, behalve Bloem.
9 juni. Gisteren is Zwaan om 11.45 uur meegeweest naar school. Tussen de middag is het niet zo druk op het schoolplein, omdat de meeste kinderen overblijven en er dan weinig ouders staan om hun kind op te halen voor de lunch. Jip wil niet overblijven, hij eet en drinkt liever thuis zijn broodje en glas melk. Jip wist niet dat ik Zwaan mee zou nemen. Toen hij Zwaan zag, vloog hij naar boven om juf Saskia te vragen of ze kennis wilde maken met pupje Zwaan. Tegen de tijd dat juf Saskia en Jip weer beneden waren, was de populariteit rond Zwaan uitgegroeid tot idoolstatus. Zwaan keek haar pretoogjes uit, wat een aandacht.
11 juni. Jip wilde Zwaan ook aan juf Joyce laten zien. Donderdag mocht Zwaan tussen de middag weer mee naar school.
Sunny vindt het heerlijk om met zijn dochtertje te spelen. Het is me nog niet gelukt om een filmpje te maken van het spel tussen vader en dochter. Iedere keer is de geheugenkaart van het foto/film toestel vol, als Sunny en Zwaan plezier hebben samen. Helaas voor jullie, zijn wij de enige die van het spel mogen genieten tot nu toe. En het is genieten.
15 juni. Morgen wordt Zwaan gechipt, de hoogste tijd voor haar eerste wasbeurt.
17 juni. Woensdag was de grote dag, Zwaan zou officieel naam maken. Mevrouw Hamoen was om half 10 present en ik denk dat ze 10 over half 10 weer vertrok. Het chippen is een tel werk, maar Zwaan vond dat haar zwaar onrecht was aangedaan en heeft dat luidkeels laten horen.
Vandaag zijn Parel en Zwaan weer mee naar school geweest om Jip tussen de middag op te halen. In een mum van tijd zit een hele schare kindertjes om Zwaan en Parel heen, ik begrijp dat wel. De twee hondjes genieten van alle aandacht en ik geniet mee.
24 juni. Zwaan gaat nu regelmatig alleen mee naar school aan het riempje, ze is net een wandelt knotje wol. Maar wel een trots en blij knotje wol.
Dinsdag is Zwaan mee naar het bos geweest. In het bos liggen de speeltjes voor het oprapen. Een takje, een blaadje, je eigen schaduw, als piepklein hondje is het leven zo mooi.
En dan het verbaasde gezichtje van Zwaan bij het zien van al die bijzondere honden, ze vindt ze allemaal geweldig en mooi. Klein of reusachtig het maakt haar niet uit. Ook de puppy ziel is blank en rein, de volwassen meiden hebben duidelijk hun voorkeur. Die kan ermee door en die daar verder op loopt dus beslist niet. Maar voor Zwaan zijn ze allemaal nog hetzelfde, ze zien er alleen anders uit.
29 juni. Gisteren kreeg ik een telefoontje van Wil van de Valk. Zij had zelf net telefoon gehad van Renske van ‘Jan’. Of ik ‘Jan’ ken, ja ik ken: ‘Jan’. Ik heb het blad een paar keer gelezen. Ze zoeken voor ‘Jan’ een ‘echt’ dwerg poedeltje. Nou ja, ik heb ‘echte’ dwerg poedeltjes, dus dat is het probleem niet. Maar buiten Raven en Zwaan om loopt alles in showcouture rond. Voor mij bestaan er geen echtere poedels. Toch in ogenschouw gehouden, dat ik op dit gebied niet objectief ben. Of eigenlijk te objectief ben. Vond ik het zaak om uit te zoeken of mijn honneponnetjes ‘echt’ genoeg zijn.
Daarnaast stond de fotosessie voor vandaag gepland. Een behoorlijke strakke planning. En was het in Amsterdam. Ik kan in een half uur in Amsterdam zijn, maar dan ben ik nog niet op de Keizersgracht.
Ik kreeg van Wil het mobiele nummer van Renske, zodat ik met haar kon kortsluiten of mijn dwerg poedels ‘echt’ genoeg zijn. Dat is nog ingewikkeld om uit te leggen. Uiteindelijk heeft Renske de foto’s op de site bekeken en werden het echte dwerg poedeltjes gevonden.
Ik werd vriendelijk verzocht om 12.30u acte de presente te geven. Het maakte niet uit welk hondje ik mee zou nemen. Mijn keuzes zijn gevallen op Zwaan, Parel en Raven.
Vandaag zijn de foto’s gemaakt, voornamelijk van Zwaan en een paar van Parel. Ze zitten op schoot bij de schrijfster van een stuk dat geplaatst gaat worden. Het stuk gaat, als ik het goed begrepen heb, over niet uitgekomen dromen. De teleurstellingen van het leven. Haar grote niet uitgekomen droom een dwerg poedeltje.
3 juli. Ik heb ooit een speelballetje voor de konijnen gekocht, waar je snoepjes in kan doen. De bedoeling is natuurlijk dat die snoepjes er ook weer uit komen en dan heerlijk opgegeten kunnen worden. Jip vond het balletje, en sinds vandaag is het Zwaans favorieten speeltje. Helaas voor Zwaan, houdt haar familie ook wel van een snoepje.
Zwaan drinkt nog steeds vol overtuiging bij Parel. De melk voorraden raken wel langszaam uitgeput, maar de beide hondjes genieten van hun moment en ik geniet mee.
12 juli. Zwaan krijgt wel veel aandacht van Parel. Regelmatig zoekt Parel, Zwaan op, om heerlijk samen te spelen. En vanmiddag op het moment dat Zwaan van haar middagdutje genoot, kon Parel het niet laten om Zwaan een poets en boen beurt te geven. Dit zijn kostbare momenten.
Om een uur of drie, ben ik met Zwaan en Madelief even naar het kantoor geweest. Ik doe de meiden op het kantoor hier een groot plezier mee en voor Zwaan is het belangrijk. Een andere omgeving en andere mensen. Zwaan had deze keer alleen maar oog voor Madelief. Madelief rook heerlijk omdat ze net in bad was geweest en ze zag er bijzonder aantrekkelijk uit in haar nieuwe ‘haute de couture’ met gestreepte strik op haar billen. Vooral de strik was onweerstaanbaar. Helaas voor Zwaan en gelukkig voor mij, was Madelief er niet van gediend dat Zwaan haar en in het bijzonder haar mooie gestreepte strik op sleeptouw wilde nemen.
21 juli. Het verhaal van Zwaan en haar zusjes staat in het van Katoen, Linnen en Zijde.
Gisteren zijn we naar het bos geweest. We kwamen Hettie en Pinky tegen en hebben gezellig de wandeling samen voortgezet. Zwaan wilde natuurlijk zelf wandelen.
Het was een heerlijke wandeling en Zwaan liep aan het riempje begeleid door Hettie. Nog voor ik vond dat Zwaan in haar tas moest, kwam ze naar me toe. Vanuit de tas zag de wereld er een stuk overzichtelijker en kleiner uit en even bedacht ze zich, maar de vermoeidheid won het. Zwaan viel in een diepe slaap.
Vandaag is Zwaan in bad geweest, helaas was het een behoorlijke strijd. Jip heeft geholpen met het gezichtje, de voetjes en het staartaanzetje scheren. Het badderen is prima te doen, maar het föhnen vindt madam helemaal niets. Het resultaat was oogverblindend en ik hoop dat door al de complimentjes, Zwaan de behandeling wat makkelijker ondergaat de volgende keer.
30 juli. Het plagen van Loempia, nu heeft Loempia een hele verleidelijke staart, die sinds ze bij ons woont nog nooit stil heeft gestaan. Dat is voor een hondenbaby, ook al weet je dat je de poes niet mag plagen, onweerstaanbaar. Net zo iets is Zonnetje één van onze kippen, die het kippenweitje te klein vindt en dus regelmatig elders in de tuin te vinden is. Zwaan vindt het uiterst vermakelijk om achter haar aan te rennen, het wordt nog leuker als Zonnetje verontwaardigt begint te tokken. De waterbak, honderdduizend keer heb ik Zwaan al duidelijk gemaakt, dat je het water alleen uit de bak haalt als je het op wilt drinken en dat je het er niet uit graaft of hapt. Haar zusjes moeten het sinds ze regelmatig buiten de schatkist spelen ook bezuren. Ze is echt een dochter van haar moeder.<
Vorige week op een warme mooie dag ben ik met Jip, Zwaan, Raven en Madelief naar het strand geweest. Jip, Zwaan en Madelief vonden het geweldig, Raven vond er niets aan. Te warm, te druk en te nat.
Het bos blijft voor iedereen een heerlijke plek, ondanks dat Zwaan aan het riempje loopt (voor enge en lompe honden) en dus beperkte vrijheden heeft vermaakt ze zich er kostelijk.
Vanavond ben ik met Jip pannenkoeken gaan eten in ‘de Konijnenberg’, Zwaan mocht mee. Ik had eraan gedacht om een dekentje mee te nemen, zodat Zwaan daar op kon gaan liggen. Het is natuurlijk veel leuker om ermee te spelen, dan om erop te gaan liggen. Het leven is nooit saai…
9 aug. Zwaan is echt de grote zus, niet de verstandige grote zus maar de rebelse grote zus. Kattekwaad uithalen, het slechte voorbeeld geven en vooral zoveel mogelijk plagen. De Drieling leert snel en twee van de drie liften al mee aan mijn broek als ik langsloop, ze grijpen elkaars staarten of zetten het op een robbertje vechten.
Ik heb het hek naar het weitje afgezet met een Zwaan bestendig hek. Zwaan is net een slangenhondje, het lukt haar om door alle hekken te kruipen. Iedere keer als ik het zie ben ik weer verbaasd. Een heerlijk hondje vol grappen en grollen.
31 aug. In de afgelopen week heb ik de meisjes afzonderlijk meegenomen naar het bos en naar school. Het zijn lekkere pittige hondjes die overal plezier in hebben. Zelfs helemaal alleen mee, ook het grote schoolplein was geweldig leuk. Hoewel Zijde, degene waar ik het het minste van verwacht had, de mensen-, en kindermassa wel wat overweldigend vond. Maar dat vind ik niet zo gek, want ik heb zelf regelmatig als ik het schoolplein opwandel, dat ik het gevoel heb dat het niet gaat lukken om me door die menigte heen te worstelen.
Donderdag is de Drieling geënt, en gezond verklaard. Een heerlijk gevoel. Alleen Katoen liet van zich horen, dan zou je denken dat ze voorlopig niet meer naar de dierenarts wil. Helaas loopt Katoen sinds 2 dagen mank. De reactie op mijn onderzoekje was minimaal, ze reageerde iets op het strekken van haar schouder. Dus morgen toch maar even naar de dierenarts. Ze is er niet minder vrolijk onder en ze rekt en strekt haar ‘pijnlijke’ schouder zelf zonder een krimp te geven.
De zusjes slapen in een bench. Linnen klom al een tijdje uit de schatkist. Dat hield voor mij in dat ik de volgende morgen moest opletten waar ik liep. Niet echt ideaal, daarnaast maakte Linnen er een sport van om steeds iets vroeger op te staan. Waarmee ze Katoen en Zijde wakker maakte die het dan op een krijsen zetten. Omdat zij ook uit de kist wilde maar ze dat zelf niet voorelkaar kregen. Om 6 uur opstaan vind ik geen punt, maar ik word behoorlijk humeurig als dat om 4.30 uur is. Nu kan ik weer doorslapen tot 6 uur. Een ander voordeel is dat de bench de volgende morgen droog en schoon is.
Bloem is in een ras tempo het melk geven aan het afbouwen. Moet ik er wel bij vertellen dat ik sinds een halve week haar dieet heb aangepast aan haar gebruikelijke hoeveelheid eten. Bloem begon een beetje te waggelen. Zondag 5 september gaat één van de meisjes verhuizen en het zou lekker zijn als ze dan niet meer bij Bloem drinkt.
Zwaan lift mee aan mijn broekspijp als ze de kans krijgt. Dat ze af en toe mis grijpt en dan mijn kuit te pakken heeft kan haar niets schelen. Ik heb Zwaan al een paar keer heel duidelijk gemaakt dat ik daar niet van gediend ben. Meestal kan ze zich na de terecht wijzing wel een halve dag inhouden maar dan wordt de verleiding toch echt weer te groot. Ze kijkt me dan vol onschuld aan, dat dit echt te leuk is om voorbij te laten gaan. Wat een figuur.
20 sept. Ik doe mijn best om een ieder de benodigde dagelijkse dosis aandacht en liefde te geven, in mijn hart is plek voor velen. Maar of dat in hun zwarte amandelvormige ogen genoeg is, houden ze wijselijk voor zich. Het heeft zo ook zijn voordelen, altijd iemand om mee te spelen of heerlijk tegenaan te liggen, of lekker mee te stoeien of flink mee te ruziën.
Vanaf 7 sept. logeert oom Pinky bij ons tot groot vermaak van Zwaan, Linnen en Zijde. In het begin kregen de bengels hun oom nog wel op de kast. Nu weet hij wel raadt met de dames. Hij kan heerlijk met ze spelen, hoewel hij wel duidelijk zijn grenzen stelt. Hettie noemt Pinky regelmatig een verwende sik, ik vind dat zo koddig klinken. Ik zeg altijd; beter verwent als verwaarloosd. Het is wel een ontzettende lieve verwende sik.
Ik heb een aantal weken geleden de ‘JAN’ ontvangen met de foto van Zwaan samen met Machteld. Een hele leuke foto(zie hier boven), tot mijn verbazing stond verderop in het blad een fotoreportage met een grote poedel in de hoofdrol. Helaas loopt het in de reportage niet goed met de poedel af, het idee is geniaal.
Zwaan is aan het wisselen, ik merk er weinig van. Integenstelling tot haar moeder, die werkelijk overal aan knaagde als ze de kans kreeg, lijkt het bij Zwaan het tegenovergestelde effect te hebben. Mag van mij zo blijven.
Plots is het moment daar en zijn we weer een ‘gewoon’ gezin, iets uitgebreid,
Vandaag heeft Zwaan haar wilde haren verloren. Jip en ik vinden het haar zó schattig staan en Richard vindt haar zó mooi. En Zwaan vindt dat ze zonder al dat haar ineens razend snel is.
Linnen ligt heerlijk te slapen na een inspannende dag. Wakker worden, plassen, poepen, spelen, slapen, eten, slapen, spelen, eten, wandelen, spelen, slapen, eten, spelen, slapen en tussendoor drinken, plassen en poepen. Ga er maar aan staan.